Μελισσόχορτο....Melissa officinalis
Βιβλιογραφικές πληροφορίες
Επίσης γνωστό σαν «βάλσαμο» ή «λεμονοβάλσαμο» (balm /lemon balm), το μελισσόχορτο έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.
Ο Διοσκουρίδης και ο Ρωμαίος Πλίνιος κατέγραψαν τις αναλγητικές, αντισπασμωδικές, και επουλωτικές ιδιότητες του μελισσόχορτου, συστήνοντάς το για πονόδοντο, άσθμα, και πληγές.
Ο Αβικέννας, στην materia medica του 11ου αιώνα, Οι Γενικές Αρχές της Ιατρικής, «διδάσκει ότι το βάλσαμο κάνει τη καρδιά κεφάτη και χαρούμενη, και δυναμώνει τη ζωτικότητα». Αυτό αντανακλά την αρχαία φήμη είχε σαν ανακουφιστικό καρδιακών και νευρικών διαταραχών, και, πάνω απ’ όλα, για την εξουδετέρωση της μελαγχολίας.
Επειδή θεωρούνταν ότι υποβοηθά τη μακροζωία, ο Ελβετός ιατρός και αλχημιστής Παράκελσος (1493 - 1541) το ονόμαζε « Το Ελιξήριο της Ζωής».
Σύμφωνα με την Αγιουρβέδα, το μελισσόχορτο βελτιώνει τις νοητικές επιδόσεις, και χρησιμοποιείται για έρπητα, αϋπνία, κατάθλιψη, νευρικούς πονοκεφάλους.
Σύμφωνα με την Κινέζικη ιατρική, το έλαιο του μελισσόχορτου ανήκει στο στοιχείο της Φωτιάς (και του Ξύλου) και ενδείκνυται για στασιμότητα της ενέργειας-Qi, για θερμότητα στο Συκώτι και τη Καρδιά, και για διαταραχή του Νου (Shen).
- Είναι ένα από τα πιο σπάνια -και ταυτόχρονα πολύτιμα- αιθέρια έλαια, καθώς απαιτούνται 10 τόνοι ανθισμένου βοτάνου για την παραγωγή ενός λίτρου αιθέριου ελαίου!!!
• Αντισπασμωδικό, άφυσο, εμμηναγωγό, εφιδρωτικό, τονωτικό, κατευναστικό, αντικαταθλιπτικό, ηρεμιστικό, βακτηριοκτόνο, αντιϊκό, στομαχικό, καρδιοτονωτικό, αντιπυρετικό.
• Στην αρωματοθεραπεία χρησιμοποιείται κυρίως για καταστάσεις που οφείλονται σε καταπόνηση του νευρικού συστήματος – νευρική δυσπεψία, νευρικό άσθμα, βήχα, βρογχίτιδα, επιχείλιο έρπητα, έρπητα ζωστήρα, νευρικούς πονοκεφάλους, νευρική κατάθλιψη, νευρικό άσθμα, αϋπνία, υστερία, νευρική κρίση, ευερεθιστότητα. Ενεργειακά ισορροπεί το τσάκρα της καρδιάς, βοηθώντας μας να απαλλαγούμε από τη νοητική αγωνία, από συναισθήματα μοναξιάς, φόβου, συναισθηματικό σοκ, αγωνία και θυμό.
Melissa/Melissa officinalis
Also known as "balsam" or " lemon balm”, melissa has been greatly appreciated since antiquity for its medicinal properties.
Dioscurides and Pliny recorded its analgesic, antispasmodic, and healing properties, recommending it for toothache, asthma, and wounds.
In the 11th century Avicenna, in his materia medica “The Principles of Medicine" teaches that “lemon balm makes the heart happy and joyful, and strengthens vitality." This reflects its ancient reputation as relieving of heart and nervous disorders, and, above all, for eliminating melancholy.
Because it was believed to aid longevity, the Swiss physician and alchemist Paracelsus (1493 - 1541) called it "The Elixir of Life".
According to Ayurveda, melissa improves mental performance, and is used for herpes, insomnia, depression, nervous headaches.
According to the Chinese medicine, melissa oil belongs to the Fire (and Wood) element and is indicated for stagnant Qi-energy, for heat in the Liver and Heart, and disturbances of the Mind ( Shen ).
It is one of the rarest - and at the same time more precious - essential oils, as it takes 10 tons of the herb’s flowering tops to produce one liter of essential oil!!!
- Antispasmodic, carminative, emmenagogue, diaphoretic, tonic, sedative, antidepressant, bactericidal, antiviral, stomachic, cardiotonic, febrifuge.
- In aromatherapy is used mainly for conditions due to nervous strain - nervous indigestion, nervous asthma, cough, bronchitis, cold sores, herpes zoster, nervous headaches, nervous depression, nervous asthma, insomnia, hysteria, nervous crisis, irritability.
- In energy healing it balances the heart chakra, helping us to let go of mental anxiety, feelings of loneliness, fear, emotional shock, anguish and anger.